یک نگاهِ تازه...(1)
پنجشنبه, ۳ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۰:۴۱ ق.ظ
بازدید شورای منطقه سه از آسایشگاه معلولین و سالمندان رشت
.
.
معلولیت نه تنها محدودیت نیست، بلکه مصونیت هم هست... وقتی که بیایی و معصومیت را در اقیانوس چشمانشان درک کنی!
.
.
.
.
این گلشن خانم، گلِ سرسبدِ آسایشگاه! کلا با همه سنگین رفتار می‌کنه! اما خب دیگه...! خوب تونستیم دلشو به دست بیاریم!
هر کدوم از این بچه های آسایشگاه یه ویژگی خاص دارن که وقتی بیاید و ببینید، تازه متوجه می‌شید چی گفتم! یکی رییسه... یکی کاپیتانه... یکی مامانه... یکی پرستاره... یکی هم مثل این گلشن خانم سر سنگین و ته تغاریه ته تغاری! به قول یکی از بچه‌ها: اصلا خوبی دختر اینه که سنگین باشه:) این وروجک‌ها آدمو محو خودشون می‌کنن...
.
این هم هدیه عجیب و جالب به علی و حامد و مجتبی، از طرف مهتاب خانم، رییس کوچولوی بخش کودکان:
